Καλημέρα και καλή αρχή!
Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω γιατί αποφάσισα να αναστήσω τούτο το θαμμένο blog τις μέρες αυτές...
Ίσως γιατί περίσσεψε λίγος χρόνος...
Ίσως γιατί το είχα ανάγκη...
Το "γιατί" θα καθοριστεί από μόνο του στο πέρασμα του χρόνου.
Προς το παρόν σκοπός είναι η ανάρτηση κάθε είδους προβληματισμού από τα άτομα που θα θελήσουν να συμμετάσχουν σε αυτό. Παράλληλα είναι μια καλή ευκαιρία να αρχίσουμε να γράφουμε, ανακαλύπτοντας τη μεγάλη ομορφιά που κρύβει ο γραπτός λόγος. Ίσως έτσι κατορθώσουμε να ξεθάψουμε λίγο από τον χαμένο πλούτο της γλώσσας μας.
Και κάτι ακόμα που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας...
Όντας φοιτητής στο πανεπιστήμιο, έγραφα σε διάφορα φόρουμ στο διαδίκτυο. Ένιωθα ότι με αυτόν τον τρόπο εκφραζόμουν και έφευγε ένα βάρος από μέσα μου... Αλάφραινα από τις σκέψεις μου, την στιγμή που κάποιοι άλλοι βάραιναν από τις δικές μου. Δούναι και Λαβείν.
Ίσως λοιπόν και αυτός ο χώρος να είναι μια ανάσα για κάποιους και ένας προβληματισμός για κάποιους άλλους. Ο χρόνος θα το δείξει κι ο Θεός μπορεί να βοηθήσει.
Και επειδή το "λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν", κάπου εδώ θα σταματήσω, πριν χαρακτηριστώ "άσοφος" και μάλιστα δίκαια.
Μοναδικό μέλος την ώρα τούτη που σας γράφω είμαι εγώ και σε λίγο και η Ειρηνούλα μου.
Εύχομαι να μας κάνετε παρέα και σε λίγες μέρες να αρχίσει αυτός ο τόπος να ζωντανεύει.
Με διάθεση εν δυνάμει καλύτερη.
Χαράλαμπος
Υ.Γ. Στην εικόνα πάνω αριστερά βλέπετε τον Ύσσωπο, ο οποίος μας δάνεισε το όνομά του. Εύχομαι στο μέλλον να μας χαρίσει και τις ιδιότητές του.. Περισσότερες πληροφορίες γι' αυτόν στον ομώνυμο σύνδεσμο.
