Ο αξόδευτος πλούτος της πίστεώς μας...και αυτών που την ζούνε!

Χαίρετε εν Χριστώ πάντοτε!

Πριν λίγο, κάνοντας ένα μικρό διάλειμμα από τη δουλειά μου, έπεσα πάνω σε αυτήν τη μικρή, αλλά πολύ περιεκτική και πλούσια ιστορία, που φανερώνει - όσο δυνάμεθα ανθρωπίνως να καταλάβουμε - "τι εστί Θεός". Γιατί όλοι μας - κι εγώ πρώτος και χειρότερος - προσπαθούμε καμιά φορά να εξηγήσουμε με την ανθρώπινη λογική τον Θεό. Γίνεται..? Ή καλύτερα "Επιτρέπεται?", όπως λέει κι ένας αγαπημένος μου γέροντας.

Απολαύστε:

Ρώτησε μια φορά ένας άνθρωπος κάποιον ασκητή:
"Γιατί ο Θεός γράφει τους νόμους Του πάνω στις καρδιές μας; Γιατί όχι μέσα στις καρδιές μας, εκεί που πραγματικά Τον έχουμε ανάγκη;"
Ο ασκητής απάντησε:

"Ποτέ ο Θεός δεν αναγκάζει τους ανθρώπους να Τον έχουν στην καρδιά τους. Γράφει τα λόγια Του πάνω στην καρδιά, ώστε όταν αυτή ραγίσει, τότε Εκείνος πέφτει μέσα!" 

Είναι τόσο μεγάλες οι χαρές που παίρνει κανείς από τον Θεό.. 

Δεν μπορώ να τις εξηγήσω, να τις περιγράψω, να τις γράψω ή να τις πω με λόγια ανθρώπινα... 

Γι'αυτό και μερικές φορές που βρίσκομαι σε παρέες, που έχουν άλλη αναφορά ζωής, νιώθω ότι είμαι "στον κόσμο μου" και δεν ξέρω πως να μεταφέρω με λόγια αυτά που εγώ αισθάνομαι.. αυτά που εγώ βλέπω...αυτά που μου έχουν χαριστεί. Αλλά ούτε κι αυτό - με διάκριση πάντα - επιτρέπεται, γιατί πολύ απλά ΔΕΝ καταλαβαινόμαστε και ίσως χαλάσουν οι καρδιές μας από εγωισμό δικό μου.

Ειλικρινά όμως σας πληροφορώ πως ΔΕΝ είναι θέμα περισσότερης εξυπνάδας, ή πνευματικότητας ή ταπείνωσης ή αγάπης ή δεν ξέρω και γω τι άλλο..  Δεν έχω τίποτε από τα παραπάνω, για να πω ότι αυτό με βοήθησε..

Είναι θέμα ενός μόνο απλού και μικρού λογισμού: "Θέλω ειλικρινά να σε Γνωρίσω..και ΔΕΝ μπορώ μόνος, γιατί είμαι μικρός και τα έχω κάνει μαντάρα στη ζωή μου..ο Θεός εις την βοήθειάν μου πρόσχες..Κύριε εις το βοηθήσαι μοι σπεύσον!".

Αρκετά σας ζάλισα όμως με τις φλυαρίες μου.. Από τέτοιες έχω μπόλικες.. Από πράξη υστερώ, αλλά ΔΕΝ κουράζομαι να ζητώ!

Ευχή μου για το τέλος είναι να ανοίγουμε όλοι τα παράθυρα της ψυχής μας να μπαίνει καθαρός αέρας από τον Ουρανό..μήπως μια μέρα καθαρίσει η κλεισούρα που έχει πιάσει εκεί μέσα με τα χρόνια!

Αμήν!

Με αγάπη..όση αφήνομαι να διδαχθώ από τον Θεό.

Χαράλαμπος