Η «τιμωρία» του Θεού (?)

Ζούσε  ολόκληρη  η  οικογένεια,κάπου  30  ψυχές  από  τον  80χρονο   παππού  μέχρι  και  τα  δισέγγονα  στον  περιφγραγμένο  με  ψηλή  μάντρα  χώρο όπου  κατέβαινε  για  τον  χειμώνα. 

- Παππού?,  ρώτησε  ένα  βράδυ  ο  δεκαοχτάχρονος  εγγονός , γιατί  ο  Θεός  μας  τιμωρεί  αν  ξεφύγουμε  από  τον  νόμο  του;

- Πήγαινε  παιδί  μου  φέρε  ξύλα  για  την  φωτιά  και  θα  τα  πούμε  μετά.

Το παιδί  τυλίχτηκε  στη   χονρτή  κάπα  του  και  βγήκε  για  να  φέρει  ξύλα. Όμως  ξαφνικά  άκουσε  ένα  γρύλλισμα,  και  πράγματι  κατάλαβε  κάποιο  αγρίμι  κοντά  στη  μάντρα. Χωρίς  να  το  σκεφτεί  άρπαξε  από  την  αποθήκη  ένα  όπλο  και  όρμησε  να  σκοτώσει  το  αγρίμι. Ήδη  είχε  αρχίσει  να  σκοτεινιάζει και  κυνηγώντας  το  ζώο  ήταν  σίγουρος  ότι  θα  το  έπιανε. Όμως  το  αγρίμι  ξεμάκραινε, η  νύχτα  έπεφτε  πια  για  καλά  και  είχε  ήδη  μπει  πια  στο  μεγάλο  χιονισμένο  δάσος. Άρχισε  να  φοβάται. Τι  έπρεπε  να  κάνει;  Μέχρι  τότε  δεν  τον  έπαιρναν  οι  μεγάλοι  κοντά  τους  και  ήξερε  ότι  το  κυνήγι  στο  δάσος  γινόταν μόνο  την ημέρα.

Ξαφνικά  άκουσε  πάλι  το  γρύλισμα,όμως  άκουσε  και  άλλα  και  κατάλαβε. Το  ζώο  τον  είχε  παρασύρει  και  τώρα  ολόκληρη  η  αγέλη  τον  είχε  κυκλώσει. Το   άλογο  αφηνίασε  και  τον  έριξε  κάτω  και  αρπάζοντας  το  όπλο  του  εκπυρσοκρότησε  μέσα  στη  νύχτα, όμως  τα  θηρία  παρόλο  που  για  λίγο  σάστισαν  όρμησαν  πάλι  πάνω  του.

Τότε  άρπαξε   ένα  κλαδί  και  ανέβηκε  σε  ένα  δέντρο. Η  νύχτα  προχωρούσε    παγερή  και  αυτός  σκεφτόταν  πια  τον  σίγουρο  θάνατο  ξυλιασμένος  πάνω  στο  δέντρο.

Κι  όμως  ξαφνικά  μακριά  στην  κοιλάδα  άκουσε  τον  ήχο  κυνηγετικού βούκινου. Τον  έψαχναν! Όμως  δεν  μπορούσε  να  απαντήσει  γιατί  δεν  είχε  πάρει  μαζί  του  το  δικό  του  βούκινο. Τελικά  μετά  από  πολλή  ώρα  τον  βρήκαν  και  τον μετέφεραν  στο  σπίτι. Όταν  πια  συνήλθε  ρώτησε  τον  παππού: 

- Ποια θα είναι  η  τιμωρία  μου  που  παρέβηκα  τους  νόμους  της  οικογένειας; 

Ο  παππούς  χαμογέλασε  και  είπε: 

- Τιμωρία  είναι  όλη  αυτή  η  ταλαιπωρία  που  πέρασες. Το  ίδιο  κάνει  και  ο  Θεός. Ρίχνει  τις  ακτίνες  της  αγάπης  Του  σε  όλη  την  γη  αδιάκοπα. Δεν  είναι κρίμα  να  καταδικάσουμε  τον  εαυτό  μας  διαλέγοντας  εμείς με  πείσμα  την  σκιά;

(Διασκευή  από  το  περιοδικό:’’ο  κόσμος  της  ελληνίδος’’)

Ευχαριστίες στον Σπύρο Γκ.

Πηγή: Το Ζωντανό Ιστολόγιο

Και μερικά σχόλια στην αγάπη σας, από τούτην την πολύ διδακτική ιστορία...που έπεσε στα χέρια μου πρωί πρωί Δευτέρας!;-))

Ο κόσμος σήμερα έχει ξεχάσει την αγάπη του Θεού και ό,τι συμβαίνει το βλέπει σαν..Τιμωρία! Μη γένοιτο...!

Ο ΚΑΛΟΣ ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΩΡΟΣ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ!

Το σκοτάδι (Η Τιμωρία) ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ..! Δεν έχει δηλαδή ύπαρξη..οντότητα...! Υφίσταται..,αλλά ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ! 

Και εξηγούμαι...

Το σκοτάδι είναι απλά η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ!

Ο Θεός (το ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟ ΦΩΣ) ΥΠΗΡΧΕ, ΥΠΑΡΧΕΙ & ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ..!!

Αν εμείς θέλουμε να κινούμαστε στο σκοτάδι...το μόνο σίγουρο είναι ότι θα σκοντάψουμε και θα χτυπήσουμε..πολλές φορές άσχημα!

Τιμωρία λέγεται αυτό ή λάθος κίνηση? Ας προβληματιστούμε...

Εύχομαι με την προσευχή μας την από καρδιάς.. και τον πόνο της ψυχής μας για το χάλι μας που φτάσαμε ως εδώ...να έλξουμε την Χάρη του Θεού να μας βγάλει από το σκότος..και να μας επαναφέρει στο ΦΩΣ!

Και κάτι ακόμα...περί παιδαγωγίας που μου άρεσε στην παραπάνω ιστορία..!

Τι ωραίος παππούς..ε?? 

ΔΕΝ απάντησε με φλυαρίες στην ερώτηση του μικρού του εγγονού...

ΔΕΝ μακρηγόρησε...

ΔΕΝ αναλώθηκε σε παραδείγματα...θεωρίες και άλλα τινά!

ΔΕΝ προτίμησε την Θεωρία..αλλά ΤΟ ΒΙΩΜΑ, ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ!

Γι'αυτό ΣΙΩΠΗΣΕ...ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΜΟΝΟ "Πήγαινε  παιδί  μου  φέρε  ξύλα  για  την  φωτιά  και  θα  τα  πούμε  μετά"

Δύσκολο το να ξέρεις ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ, Ε??

Αλλά αυτό είναι ΑΓΑΠΗ...τα άλλα είναι θεωρίες!

Και είμαι σίγουρος πως δεν έμεινε έτσι, αλλά ήταν ΠΑΝΤΑ από κοντά...

Ξεβολεύτηκε ο παππούς με αυτό που έκανε, γιατί ΣΙΓΟΥΡΑ πήγε ξωπίσω του με προσευχή και με πόνο!

Γιατί ήταν εκεί όταν το παιδί "έπεσε" και χάθηκε στο σκοτάδι, για να το πιάσει και να το φέρει πάλι πίσω στο ΦΩΣ της μάνδρας του!

Πόνεσε ο παππούς με αυτήν του την κίνηση, αλλά είχε ΠΙΣΤΗ & ΠΡΟΣΕΥΧΗ & ΑΓΑΠΗ για τον εγγονό... χωρίς συναισθηματισμούς κούφιους και κενούς..ΜΟΝΟ!

Τι όμορφο να μας δίνει ο Θεός φώτιση σαν γονείς να δίνουμε παράδειγμα Θυσίας και όχι κούφιες θεωρίες...που τις βαρέθηκαν όλοι σήμερα και ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ που είναι ΑΓΝΑ και ΠΑΡΘΈΝΑ ΕΔΆΦΗ να δεχτούν τον σπόρο του Λόγου της ΖΩΉΣ που είναι ο Χριστός μας!

Είθε Αυτός να είναι ο Δάσκαλος, ο Παιδαγωγός και ο Πατέρας τους και εμείς να μαθαίνουμε να ακούμε Αυτόν & να διδάσκουμε με τη ζωή μας...κηδεμονεύοντας!

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΦΩΤΙΣΟΝ ΗΜΩΝ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΚΑΙ ΓΕΝΟΥ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΥΜΒΑΛΑ ΑΛΑΛΑΖΟΝΤΑ ΚΟΥΦΙΑ ΚΑΙ ΝΕΚΡΑ!!

Καλόν Αγώνα σε όλους με την Χάρη του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού...

...που ΔΕΝ μίλησε για την αγάπη...αλλά ΉΤΑΝ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΓΑΠΗ!

Χαίρετε εν Κυρίω...

Καλή & Ευλογημένη Εβδομάδα!

Χαράλαμπος

Μητροπολίτης Μεσογαίας π. Νικόλαος - Να αγιάσει το στόμα του!

«Η άποψη ότι δεν θα αφήσει ο Θεός που λένε κάποιοι της εκκλησίας δεν είναι έτσι . Αφήνει ο Θεός σας πληροφορώ.

Άφησε 400 χρόνια σκλαβιάς, άφησε να πέσει η Τσαρική Ρωσία…»

[Απόσπασμα από συνέντευξη]

E: Η Εκκλησία τι θέση μπορεί να έχει σε αυτήν την επανάσταση; Και τι μερίδιο ευθύνης έχει σε αυτό το κατρακύλισμα;

A: Η ευθύνη της Εκκλησίας είναι μεγάλη γιατί έγινε μέρος του κρατικού συστήματος στον τρόπο της σκέψης και της δράσης. Αγκαλιάστηκε με το κράτος και δεν είχε ελεύθερα χέρια να αγκαλιάσει το λαό πλέον. Δεν αγκαλιάζεις το λαό μόνο με τα συσσίτια που είναι σημαντικό και αυτό δεν το αμφισβητώ βέβαια .

Τον λαό όμως τον αγκαλιάζεις περισσότερο με τις πολιτιστικές ρίζες του, τον πολιτισμό που έχει μέσα του, τον τρόπο της σκέψης του, τις βαθύτερες εσωτερικές ανάγκες του. Δεν ξεδιψάσαμε τον λαό. Εμείς αρκεστήκαμε στα ήθη και τα έθιμα στους εξωτερικούς τύπους. Τι έχουμε να πούμε σήμερα στα νέα παιδιά ; Ψάξαμε την διάλεκτο των νέων παιδιών; Αν  τα θέλουμε, δεν τα θέλουμε για να αυξήσουμε τους οπαδούς του εκκλησιαστικού κλάμπ. 

Η εκκλησία δεν φτιάχνει οπαδούς. Η εκκλησία φτιάχνει αγίους.

Διαφέρει το ένα από το άλλο. Και άγιος σημαίνει ελεύθερος άνθρωπος. Άγιος δεν είναι αυτός που τηρεί πέντε-δέκα κανόνες, μηχανικές εντολές. Θα πει ότι είναι κάποιος που κανονικά ελευθερώνεται «τω αγαθώ.» Συναντά έτσι το Θεό . Δεν φαίνεται ο Θεός, όταν υπάρχει το νέφος και η ομίχλη των Παθών. Πρέπει να φύγει η ομίχλη για να δεις τον ήλιο.

E: Είναι αργά πιστεύετε τώρα για την Εκκλησία να κερδίσει το χαμένο έδαφος, για να κάνει το χρέος της και απέναντι στον πολιτισμό μας ;

A: Όχι ποτέ δεν είναι αργά. Ίσα-ίσα θα μπορούσε να είναι μια εξαιρετική ευκαιρία μέσα στην πλήρη απαξίωση των πάντων να δοθεί αυθεντικός λόγος. Σήμερα όμως αυτό που νομίζει η νεολαία ότι είναι Εκκλησία, είναι κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που στην πραγματικότητα είναι η Εκκλησία. Άρα το να πεις τη λέξη Εκκλησία σε σουαχίλι δεν θα το καταλάβει ένας που μιλάει ελληνικά. Πρέπει να γίνει ερμηνεία του όρου,  του τι είναι Εκκλησία. Αν Εκκλησία είναι ένας συντηρητισμός, δεν το καταλαβαίνει ο νέος και δεν είναι Εκκλησία αυτό. Αν Εκκλησία είναι ελευθερία, δεν το φαντάζεται ο νέος σήμερα, φαντάζεται ένα άλλο πράγμα. Συμβιβασμός, συντηρητισμός έτσι το περάσαμε στους νέους.

E: Αυτήν την εποχή η Εκκλησία θα μπορούσε να είναι το μεγαλύτερο στήριγμα;

A: Αν και την χτυπούν στήνοντας ένα ψέμα  και την τραυματίζουν με τέτοιες πληροφορίες ,αυτή την στιγμή η Εκκλησία αποτελεί στήριγμα για το λαό.  60.000 άνθρωποι τρώνε από την εκκλησία «ε, χτύπα λοιπόν την εκκλησία να μην φάνε αυτοί οι άνθρωποι.»

Και την χτυπούν γι αυτόν το λόγο.  Ένα κράτος ολόκληρο δεν μπορεί να δώσει φαγητό κι εμείς εδώ στηρίζουμε τα ιδρύματα του κράτους. Ε, χτύπα λοιπόν την εκκλησία να μην το κάνει και αυτό . Αυτό είναι αυτοκτονία. Ας είναι ο στόχος τους αυτός και πάντα θα υπάρχουν τέτοιοι στόχοι από αυτούς που χτυπούν την Εκκλησία. Ας είναι όμως και αυτοί που χτυπιούνται αγνοί και καθαροί για να μπορέσουν με την μαρτυρία της ζωής τους να επιβεβαιώσουν τον λόγο τους.

E: Θα γίνει αυτή η στροφή;

A: Δεν ξέρω, τέτοια τύφλωση που βλέπω να υπάρχει και τέτοια κακότητα, μικρότητα, μικροψυχία και στενοκαρδία. Όταν βέβαια βρεθεί κανείς σε αδιέξοδο ψάχνει για διεξόδους. Αν εμείς ανοίξουμε την πόρτα αυτής της εκκλησιαστικής διεξόδου, θα αλλάξουν πάρα πολλά πράγματα. Όσο παραμένουμε μουδιασμένοι παρατηρητές δεν θα αλλάξει τίποτα . Τα πράγματα δεν γίνονται από μόνα τους.

Η άποψη ότι δεν θα αφήσει ο Θεός που λένε κάποιοι της εκκλησίας δεν είναι έτσι . Αφήνει ο Θεός σας πληροφορώ. Άφησε 400 χρόνια σκλαβιάς, άφησε να πέσει η Τσαρική Ρωσία και να επικρατήσει η μπολσεβική επανάσταση και η αθεΐα και να γκρεμιστούν οι ναοί. Άφησε πολλά πράγματα στην ιστορία και γιατί να μην αφήσει και τώρα; Τι έχει δηλαδή με μας;  Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν θα αφήσει ο Θεός αλλά αν εμείς θα αφήσουμε το Θεό. Τον αφήσαμε ,τον αφήσαμε. Δυστυχώς.

Υπάρχει όμως ένας λαός που έχει σπόρο μέσα του και ο άθεος έχει σπόρο για το αγνό. Δεν το πιστεύει όμως ότι μπορεί να είναι αληθινό. Αυτή είναι η αποστολή της Εκκλησίας, να φυτρώσει ο σπόρος.

Αυτό πάνε να γκρεμίσουν. Αν δουν ότι ένας χτίζει κάτι, έρχεται το σύστημα να το γκρεμίσει αυτό . Αρχίζουν και ρίχνουν λάσπη λέγοντας ότι αυτός ας πούμε είναι απατεώνας, είναι υποκριτής. Δεν πειράζει όμως, η Εκκλησία στηρίζεται σε μάρτυρες. στηρίζεται σε Χριστό Σταυρωμένο ηττημένο. 

Η μεγαλύτερη νίκη είναι η ήττα του Σταυρού.

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος συκοφαντημένος και εξόριστος ήταν. Αυτός όμως έμεινε στην ιστορία και σε αυτόν πίστεψε ο λαός. Δεν πίστεψε στους άλλους. Και σήμερα το ίδιο θα γίνει. Αρκετά μας χάιδεψαν, θα μας κοπανήσουν τώρα και από αυτό το κοπάνημα θα βγει η δόξα μας .

E: Τι ανατρεπτικό θα μπορούσε να γίνει κατά τη γνώμη σας ώστε να αλλάξει τα ως τώρα δεδομένα ώστε και η Εκκλησία να μην έχει μόνο αυτήν την μονότονη όψη και την παθητική θα έλεγα στάση στα γεγονότα;

A: Φανταστείτε ο Αρχιεπίσκοπος να έπαιρνε την κατάσταση στα χέρια του. Για παράδειγμα γίνεται ένα πανηγύρι σε μια μεγάλη μητρόπολη ας πούμε του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη . Είθισται να κάνουν δώρα και τραπέζια στους δεσποτάδες κλπ.

Φανταστείτε αντί να κάνει τραπέζι στους επισήμους και σε άλλους ο δεσπότης, να πει όχι. Η μητρόπολη αυτήν την στιγμή έχει να δώσει για δώρα αλλά δεν θα δώσει. Θα δώσει στα συσσίτια και αντί για τραπέζι στο ξενοδοχείο τάδε, θα πάμε με τους τσιγγάνους να φάμε. Και δεν θα το κάνουμε για να δείξουμε, θα φάμε φασολάδα γιατί είναι Τετάρτη. Ο Αρχιεπίσκοπος λοιπόν μπορεί να μπει μπροστά και να μας οδηγήσει σε τέτοιες κινήσεις.

E: Υπάρχουν αυτοί όμως οι άνθρωποι που θα πρωτοστατήσουν;

A: Να βρούμε  ανθρώπους ηγετικές φυσιογνωμίες με τον θησαυρό αυτό στην ψυχή τους και να τους βγάλουμε μπροστά. Πρέπει να βρεθούν οι άνθρωποι που ο ένας θα συμπληρώσει τον άλλον και θα τραβήξουν μπροστά. Ο καθένας ότι έχει θα βάλει, ο ένας το πνεύμα του, ο άλλος το έργο του, ο άλλος τα χαρίσματά του.  Είναι μεγάλη δύναμη να βγει μια συντονισμένη προσπάθεια από ανθρώπους που θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο χρησιμοποιώντας αυτόν τον θησαυρό. Έτσι θα βγούμε μπροστά αγνά και καθαρά. Είναι δύναμη αυτό.

Μέσα από τους 3 πρώτους αιώνες υπάρχουν 11 εκατομμύρια επώνυμοι μάρτυρες, τότε κυοφορήθηκε η εκκλησία. Μέσα από 250 χρόνια διωγμών υπαρκτικού εκφυλισμού. Έτσι βγήκε η εκκλησία.  Και τώρα που κρατικοποιηθήκαμε και γίναμε υπάλληλοι δεν βγαίνει τίποτα.

Δόξα είναι η αφάνεια, εκεί γίνεται η δουλειά. Σήμερα μας έχει σκεπάσει η κρίση. Από πάνω έχει νέφος, από κάτω όμως έχει πράγμα….

E: Μπορούμε και χωρίς τους πολιτικούς ;

A: Φυσικά μπορούμε και χωρίς αυτούς. Η ζημιά άρχισε από αυτούς και από την καταστροφή της παιδείας εδώ και 30 χρόνια και θέλει τώρα 60 χρόνια για να επανέλθουμε.

Η αλλαγή πρέπει να γίνει στην παιδεία για να αλλάξει η νοοτροπία μας. Όχι τώρα που πρέπει να μάθουμε τον ελληνικό πολιτισμό σαν ξένη γλώσσα στους Έλληνες. Και δεν πρέπει να βλέπουμε τι κάνουν οι πολλοί, η κατάσταση θα αλλάξει από πυρήνες, πυρήνες αντιστάσεως. Φιλική εταιρεία δεν ήταν πολλοί, ήταν λίγοι. Κολοκοτρώνης , προύχοντες ήταν λίγοι. Εδώ, εκεί, δεξιά, αριστερά έτσι γίνονται οι επαναστάσεις που είπαμε πριν. Να υπάρξουν ομάδες ανθρώπων που να λένε αλήθειες και να συσπειρωθούν και να δει ο καθένας τι μπορεί να κάνει από το δικό του μετερίζι.

Νιώθω σαν να θέλω να βγάλω τον πόνο της ψυχής μου. Έχω πάθος μέσα μου και έχω ανάγκη να το εκφράσω όπως και άλλοι  που θα είναι σαν εμένα.

Πρέπει να γίνει επανάσταση Πίστεως διότι το έρεισμα της Πίστεως μας σπάσανε γι' αυτό μετά δεν υπάρχουν αξίες.

Εγώ τις ελπίδες μου δεν τις στηρίζω καθόλου στους πολιτικούς. Τελειώσανε , δεν υπάρχουν ούτε στην Ευρώπη ούτε εδώ. 

Θα ήθελα να είχαμε τους καλύτερους πολιτικούς να διαχειριστούν και να εμπνευστούν καταστάσεις. Η ιστορία στηρίζεται σε σωστές πολιτικές αποφάσεις και η καταστροφή στηρίζεται σε λάθη συγκεκριμένων ανθρώπων. Η επιτυχία μιας επανάστασης οφείλεται σε πρόσωπα.

Αλλά εγώ το πολιτικό σύστημα δεν τον πιστεύω πολύ . Η επανάσταση είναι πολιτισμός. Σήμερα όλοι πιστεύουν ότι πόλεμοι και επαναστάσεις γίνονται με την οικονομία ,όχι λοιπόν, οι πόλεμοι γίνονται με τον πολιτισμό.

Εγώ είμαι γεμάτος φωτιά αυτήν την στιγμή μέσα μου, λεφτά δεν έχω αλλά αγαπώ τον πολιτισμό μας, τον θησαυρό μας. Γι’ αυτό παράτησα την επιστήμη, γιατί δεν μετράει τόσο μέσα μου  όσο αυτά που σας είπα. Άφησα την επιστήμη γιατί δεν πιστεύω σε μια επιστημονική επανάσταση, σε ανατροπή του κόσμου από την επιστήμη. Πιστεύω στην ανατροπή των δεδομένων από τον πολιτισμό.

Πηγή: ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ

....βλέπετε που η προσευχή ΠΙΑΝΕΙ!!

Έχουμε πνευματικούς πατέρες ΠΥΡΟΣ ΦΛΟΓΑ...!

Να αγιάσει το στόμα σου πάτερ...σου φιλώ και τα δύο χέρια!!!

Και δεν είναι ο μόνος...

Υπάρχουνε τέτοια κάρβουνα αναμένα σε κάθε γωνιά της "μικρής" μας Ελλάδας..!!

Εύχομαι να ψάχνουμε να τα βρούμε και να αρπάξουμε από αυτά...και να γίνουμε κι εμείς φωτιά...που θα κάψει τούτο το χάλι μας!

Καλόν Αγώνα σε όλους και Καλή ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ...

...και από το σπίρτο παίρνει το δάσος!!

Χαίρετε εν Κυρίω...του Σαρκωθέντος δια την ημών σωτηρία...

...μα και Σταυρωθέντος...ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!

Χαράλαμπος