Παρασκευή, Ιουνίου 18, 2010

Ο αξόδευτος πλούτος της πίστεώς μας...και αυτών που την ζούνε!

Χαίρετε εν Χριστώ πάντοτε!

Πριν λίγο, κάνοντας ένα μικρό διάλειμμα από τη δουλειά μου, έπεσα πάνω σε αυτήν τη μικρή, αλλά πολύ περιεκτική και πλούσια ιστορία, που φανερώνει - όσο δυνάμεθα ανθρωπίνως να καταλάβουμε - "τι εστί Θεός". Γιατί όλοι μας - κι εγώ πρώτος και χειρότερος - προσπαθούμε καμιά φορά να εξηγήσουμε με την ανθρώπινη λογική τον Θεό. Γίνεται..? Ή καλύτερα "Επιτρέπεται?", όπως λέει κι ένας αγαπημένος μου γέροντας.

Απολαύστε:

Ρώτησε μια φορά ένας άνθρωπος κάποιον ασκητή:
"Γιατί ο Θεός γράφει τους νόμους Του πάνω στις καρδιές μας; Γιατί όχι μέσα στις καρδιές μας, εκεί που πραγματικά Τον έχουμε ανάγκη;"
Ο ασκητής απάντησε:
"Ποτέ ο Θεός δεν αναγκάζει τους ανθρώπους να Τον έχουν στην καρδιά τους. Γράφει τα λόγια Του πάνω στην καρδιά, ώστε όταν αυτή ραγίσει, τότε Εκείνος πέφτει μέσα!" 

Είναι τόσο μεγάλες οι χαρές που παίρνει κανείς από τον Θεό.. 
Δεν μπορώ να τις εξηγήσω, να τις περιγράψω, να τις γράψω ή να τις πω με λόγια ανθρώπινα... 
Γι'αυτό και μερικές φορές που βρίσκομαι σε παρέες, που έχουν άλλη αναφορά ζωής, νιώθω ότι είμαι "στον κόσμο μου" και δεν ξέρω πως να μεταφέρω με λόγια αυτά που εγώ αισθάνομαι.. αυτά που εγώ βλέπω...αυτά που μου έχουν χαριστεί. Αλλά ούτε κι αυτό - με διάκριση πάντα - επιτρέπεται, γιατί πολύ απλά ΔΕΝ καταλαβαινόμαστε και ίσως χαλάσουν οι καρδιές μας από εγωισμό δικό μου.
Ειλικρινά όμως σας πληροφορώ πως ΔΕΝ είναι θέμα περισσότερης εξυπνάδας, ή πνευματικότητας ή ταπείνωσης ή αγάπης ή δεν ξέρω και γω τι άλλο..  Δεν έχω τίποτε από τα παραπάνω, για να πω ότι αυτό με βοήθησε..
Είναι θέμα ενός μόνο απλού και μικρού λογισμού: "Θέλω ειλικρινά να σε Γνωρίσω..και ΔΕΝ μπορώ μόνος, γιατί είμαι μικρός και τα έχω κάνει μαντάρα στη ζωή μου..ο Θεός εις την βοήθειάν μου πρόσχες..Κύριε εις το βοηθήσαι μοι σπεύσον!".

Αρκετά σας ζάλισα όμως με τις φλυαρίες μου.. Από τέτοιες έχω μπόλικες.. Από πράξη υστερώ, αλλά ΔΕΝ κουράζομαι να ζητώ!

Ευχή μου για το τέλος είναι να ανοίγουμε όλοι τα παράθυρα της ψυχής μας να μπαίνει καθαρός αέρας από τον Ουρανό..μήπως μια μέρα καθαρίσει η κλεισούρα που έχει πιάσει εκεί μέσα με τα χρόνια!

Αμήν!

Με αγάπη..όση αφήνομαι να διδαχθώ από τον Θεό.

Χαράλαμπος

Τρίτη, Ιουνίου 15, 2010

Υποδοχή του νέου Μητροπολίτη Λαγκαδά πατρός Ιωάννου στον Ι.Ν.Ζωοδόχου Πηγής Ασκού

Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε!

Μπορεί να ακούγονται κάπως αυτοί οι χαιρετισμοί και οι ποικίλες εκφράσεις εντός του πληρώματος της Εκκλησίας... αλλά έχουν έναν τέτοιο πλούτο μέσα τους, που σου έρχεται πλέον αβίαστα να τις χρησιμοποιήσεις. Υπάρχουν πολλές χαρές λοιπόν, αλλά η Χαρά εν Κυρίω, νιώθω πως είναι απερίγραπτη και παράλληλα Αληθής & Ορθή για την ψυχή του καθενός..

Και μετά τον κλασικό μου πρόλογο..και τις γνωστές φλυαρίες που εδώ και χρόνια ανέχεστε μερικοί...περνώ στο προκείμενο.

Την Τετάρτη 16.06.2010 (αύριο δηλαδή) και ώρα 19.00 θα τελεστεί στον Ι.Ν.Ζωοδόχου Πηγής Ασκού Λαγκαδά ιερά Παράκλησις στην Παναγία μας στην οποία θα παραστεί ο νέος Μητροπολίτης Λαγκαδά πατέρας Ιωάννης Τασιάς. Είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να τον υποδεχτούμε και να πάρουμε κάτι από την Χάρη του Σχήματος που πρόσφατα έλαβε από τον Θεό.

Ταπεινή μου γνώμη είναι πως τέτοιες ευκαιρίες δίνονται, για να γνωρίζει ο άνθρωπος  κάτι από την Δόξα του Κυρίου και παράλληλα ανθρωπίνως να μην φαντάζεται τους Μητροπολίτες σαν κάτι απόμακρο, άπιαστο και τις περισσότερες φορές εξουσιαστικό με χρώματα μελανά..Και το λέω αυτό,γιατί πολλάκις με πιάνω σε αυτήν τη θέση...Αλλά να βλέπει και να μαθαίνει πως κι αυτοί κατά Χάριν είναι εκεί που είναι και στον αγώνα του ο καθείς βοηθά τον άλλο και ο πατέρας το ποίμνιό του, προς γνώση της Αλήθειας που τελικά μόνο ο Τριαδικός Θεός κατέχει και προσφέρει σε όλους ανεξαιρέτως.

Εύχομαι ο νέος Μητροπολίτης να είναι δεκτικός των Δωρεών του Θεού που είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών.

Εύχομαι όμως και εμείς να ζητούμε από τον Κύριο να πλατύνει τις ψυχές μας για να δεχόμαστε το πανάγιο θέλημά Του που ΜΟΝΟ για το καλό μας είναι, αλλά είναι και μυστήριο και δεν εξηγείται πως συμβαίνει αυτό καμιά φορά.

Αμην!

Με αγάπη..τοσοδούλα, αλλά με τη Χάρη του Θεού εύχομαι να μεγαλώσει!

Χαράλαμπος