Φωτίου Κόντογλου: Η δίψα της ειρήνης κι ο τρόμος της μπόμπας

Καλημέρα σε όλον τον καλό κόσμο..

Καταρχήν χαίρομαι που, κάποιοι άρχισαν να θέτουν τους δικούς τους προβληματισμούς και να σχολιάζουν.. γιατί μονοπωλώντας εγώ τη συγγραφή στο παρόν blog, σίγουρα θα κουράσω..

Κατά δεύτερον.. αφορμή και θέμα πλέον της παρούσας ανάρτησης, στάθηκε ο πολυαγαπημένος σε μένα συγγραφέας-αγιογράφος Φώτης Κόντογλου.

Είχα καιρό να διαβάσω κάτι απο τα κείμενά του.. Κάθε φορά όμως που συναντιόμαστε ξανά, νιώθω σαν να τον διαβάζω για πρώτη φορά! Προσωπικά τον βρίσκω απίστευτα πνευματώδη, επίκαιρο και πάντοτε διαχρονικό..! Σκεφτείτε ότι έγραφε ΠΡΙΝ το 1965 (έτος της κοιμήσεώς του). Κι όμως αυτά που γράφει ταιριάζουν απόλυτα τόσο στις μέρες μας όσο και σε κάθε άλλη εποχή! Αυτό πάλι είναι κάτι που έχω παρατηρήσει ότι χαρακτηρίζει όσους ανθρώπους κάνανε την υπέρβαση και αρχίσανε να σπάνε κάτι απο τον εαυτό τους.. κάνοντας χώρο στο Θεό να αναλάβει τα υπόλοιπα και να τους δείξει έναν άλλο δρόμο ζωής. Έναν δρόμο φαινομενικά δύσκολο..αλλά τόσο Αληθινό, που αν τον ζήσεις είναι τελικά γεμάτος ανάπαυση και πραγματική Ειρήνη!
Και για όσους ασχολείστε με τα της πληροφορικής και των υπολογιστών να το θέσω λιγάκι..εναλλακτικά. Πρόκειται για μια γκάμα ανθρώπων που έχουνε σπάσει προ πολλού το "Matrix" και τώρα ζουν.. ελεύθεροι απο φαντασίες και ψεύτικες απολαύσεις. Είναι όμως πάντοτε - όσο ο Θεός τους χαριτώνει - γεμάτοι αγάπη προς όλους - ιδιαιτέρως προς όσους δεν τους καταλαβαίνουν - όντας πλέον μόνιμα ενωμένοι με την Πηγή της Ζωής, αγωνιζόμενοι συνάμα μέχρις εσχάτης αναπνοής να διαφυλάξουν αυτήν την πολύτιμη σχέση, με όποιο προσωπικό κόστος τους ζητηθεί. Και Δόξα τω Θεώ υπάρχουν και στις μέρες μας αρκετοί τέτοιοι άνθρωποι, που όπως είναι φυσικό δεν προβάλλονται στα συνηθισμένα μέσα ενημέρωσης, αλλά προσωπικά στον καθένα που αναζητά με ταπείνωση, υπομονή και ελικρινή διάθεση την Αλήθεια και όχι την αλήθεια που τον βολεύει. Και είναι έτοιμοι να δείξουν σε όποιον προσέρχεται με τέτοιον τρόπο - όχι γιατί αν ερχότανε διαφορετικά θα τον διώχνανε, αλλά γιατί ο ίδιος ο προσερχόμενος δεν θα άντεχε και θα έφευγε μοναχός του - πως υπάρχει μιαν άλλη ζωή πέραν της πλαστικής που ζούσε μέχρι την ώρα εκείνη.

Αυτές τις λίγες σκέψεις ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, αυτό το κρύο Δευτεροπρωινό.. τούτης της πρώτης εβδομάδας του Νοέμβρη.

Σας αφήνω πλέον να χαθείτε ή να βαρεθείτε - ανάλογα με την διάθεση του καθενός - στο παρακάτω απόσπασμα του κυρ Φώτη του ζηλωτή.

Η δίψα της ειρήνης κι ο τρόμος της μπόμπας

Καλή κι ευλογημένη βδομάδα..Καλό κι ευλογημένο μήνα!

Με αγάπη..όση ο Θεός με αξιώνει να έχω προς τον κόσμο.

Χαραλάμπης

Ένωση Εκκλησιών και Ορθοδοξία

Ε: "... Πάτερ γιατί δεν ενωνόμαστε με τους παπικούς... και αυτοί στον Χριστό πιστεύουν..."
Α: "... Παιδί μου κάθε φορά που σε πιάνουν λογισμοί για τους παπικούς και το σχίσμα προσπάθησε να ζήσεις την Ορθοδοξία..."

Για όλους έχει ο διάβολος

... για τους φτωχούς έχει τον κομμουνισμό
... για τους πλούσιους την μασονία
... για τους πιστούς τον οικουμενισμό

τάδε έφη γερο-Παΐσιος ο Αγιορείτης