Τρίτη, Δεκεμβρίου 30, 2014

ο Γιάννης ο Βλογημένος - του κυρ Φώτη Κόντογλου

Χριστός Ετέχθη!
Αληθώς Ετέχθη!

Χρόνια καλά & ευλογημένα...με λόγο ύπαρξης δυνατό κι αληθινό από του νυν & έως του αιώνος!

Σε λίγες μέρες αλλάζουμε αισίως ημερολογιακά χρόνο για άλλη μια φορά...

...ερχόμενοι ένα βήμα πιο κοντά στην σωματική μας αιώνια κοίμηση...

...αλλά και στο ξύπνημά μας σε μιαν άλλη ζωή...αιώνια κι αυτή, όπως βλογήθηκε να είναι κι η ψυχή μας.

Και τούτο δεν το λέγω με πίκρα ή με μιζέρια ή για να προκαλέσω φόβο ή τρόμο.

Μη γένοιτο!

Ο Θεός μας άλλωστε είναι ο Κύριος της Ζωής και του θανάτου και με την Ανάσταση του Υιού του νίκησε τον θάνατο & τον κατήργησε άπαξ δια παντός!

Αλλά δεν θέλω άλλο να φλυαρώ, διότι κι εγώ δεν τα ζω ακόμη σε τόσο βάθος τούτα τα μεγάλα δώρα του Θεού...

...όπως δεν έχω ακόμη & την γλυκιά αφοβιά του θανάτου που είχε δωριστεί σε όλους μας τους Αγίους, Μάρτυρες & τους Ομολογητές...

...και η οποία γεννάται από την βαθειά Αγάπη & Πίστη στον Δημιουργό!

Όσο ζω όμως αυτήν αναζητώ & παρακαλώ τον Θεό να μάθω να Τον αγαπώ αληθινά, βαθειά, με πίστη (εμπιστοσύνη απόλυτη) στο πρόσωπό Του, για να ισχύσει τελικά το "η αγάπη έξω βάλλει τον φόβο" & το "Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!" μέσα μου!

Ξέρω επίσης πως η παρακάτω ιστορία του κυρ Φώτη, είναι χιλιοειπωμένη, χιλιοδιαβασμένη & πολυσυζητημένη...

...αλλά πάντα με συγκινεί & πάντοτε θέλω να την ακούω ή να την διαβάζω ιδιαίτερα τέτοιες μέρες...

...πόσο μάλλον σήμερα που οι μέρες είναι πλέον πονηρές & σκοτεινές & τέτοιες που ο κόσμος έχει δώσει ολοκληρωτικά την καρδιά του σε πράγματα που τον ξοδεύουν, αντί να τον μεγαλύνουν...

...& πιστεύει κυρίως στον εαυτό του και καθόλου στον Θεό...μεγαλώνοντας έτσι θεληματικά, από δικό του πείσμα & δική του επιλογή, το χάσμα ανάμεσα σε αυτόν και τον Πατέρα & Πλάστη του...

...αφήνοντας τον εαυτό του έρμαιο σε μία ολοένα και πιο σκληρή υπερηφάνεια!

Αυτήν την ιστορία λοιπόν θέλω να σας αφιερώσω (για πολλοστή φορά, το ξέρω...!) τούτη την Πρωτοχρονιά...

...γιατί αποτελεί ένα αντίβαρο σε τούτη την λαθεμένη "πίστη στον εαυτό μας" & στο " η δύναμη είναι μέσα μας" & άλλα τέτοια που αποτελούν δυστυχώς την μεγάλη αρρώστια της εποχής μας...!

Και είναι αντίβαρο σε τούτη την ασθένεια, διότι έχει σαν κύριο ήρωά της όχι έναν μεγάλο φιλόσοφο, ούτε έναν διάσημο καλλιτέχνη ή έναν μεγάλο και γνωστό πολιτικό...

...αλλά έναν ασήμαντο για τον κόσμο αυτό...

...έναν τσοπάνη...έναν βοσκό...

...ίσως σαν έναν από εκείνουςτους βοσκούς που πρώτοι δεχτήκαν τον Χριστό μας νεογέννητο στη φάτνη...

...τον Γιάννη τον απλό...

....τον Γιάννη τον φτωχό...

....τον Γιάννη τον ταπεινό...

...τον Γιάννη που τελικά είναι (χωρίς να το ξέρει..!) πολύ Ευλογημένος!

Ένα πράγμα αρχίζω και γνωρίζω καθώς ο Θεός μου επιτρέπει να προχωρώ σε τούτη τη ζωή...

...αυτό που έλεγε ο μεγάλος μας αρχαίος φιλόσοφος Σωκράτης...

"Εν οίδα ότι ουδέν οίδα"

"Ένα πράγμα γνωρίζω ότι ΔΕΝ γνωρίζω τίποτε!"

Και είναι μεγάλη αλήθεια αυτό!

Το που δίδει ο Καλός Θεός τα μεγάλα & ανεξιχνίαστα δώρα Του...κανείς μας δεν το γνωρίζει!

Ούτε και το μεγάλο σχέδιο της δικαιοσύνης  & της Αγάπης Του για όλους μας!

Μακάρι όμως να το κάνουμε πράξη τούτο την χρονιά που έρχεται...

...και να μην κρίνουμε ΚΑΝΕΝΑΝ...ψάχνοντας συνάμα την αλήθεια..στα απλά και ταπεινά...!

Σε μέρη και πρόσωπα που δεν περιμένεις ότι θα εκπλαγείς...& τελικά αυτό ακριβώς συμβαίνει..!!

Εκπλήσσεσαι από την δόξα που υπάρχει...στην αφάνεια...στους απλούς και ταπεινούς...

...και όχι στις μεγάλες θεωρίες...φιλοσοφίες & στα "μεγάλα μυαλά" του κόσμου τούτου...!

Ειδικά σε εμάς που έχουμε γνωρίσει έστω και διανοητικά το μεγαλείο της πίστης μας...

...επειδή δυστυχώς έτσι μάθαμε να τα ζυγίζουμε τα πράγματα στη ζωή...και μόνο έτσι τα καταλαβαίνουμε...

...με το μυαλό & όχι με την καρδιά που τελικά στενάζει κάτω από το βάρος της "πέραν του μέτρου" λογικής με την οποία την πλακώνουμε...

...εύχομαι να το βιώσουμε και πνευματικά τούτο το "ουδέν οίδα"...βαθειά και αληθινά, για να έχουμε έστω και λίγη από τούτη τη γλυκειά ταπείνωση....

...που ανυψώνει τον άνθρωπο και τον κάνει θεό κατά Χάρη!


Γιατί ο Κύριός μας ήταν ταπεινός και ταπεινά ψηλαφείται...

...με υπερηφάνειες και πομπώδη πράγματα...θαρρώ πως είναι πολύ διακριτικός και..απομακρύνεται!

(όπως έλεγε κι ο γερό Παϊσιος: "ο Θεός εκπέμπει στην συχνότητα Αγάπη-Ταπείνωση & αν δεν συντονιστούμε σε αυτήν (την συχνότητα) δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί Του"...)

"πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται καὶ ὁ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται" (Λουκ. ιδ/ 11)

Καλή & ευλογημένη η νέα χρονιά!


Καλή δύναμη & Καλόν αγώνα!


Χαίρετε πάντοτε εν Χριστώ!

Χαραλάμπης
----------------ακολουθεί το δώρο μου για το 2015: ------------------------------

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΒΛΟΓΗΜΕΝΟΣ 
(κάντε κλικ στον παραπάνω σύνδεσμο, βάλτε ήχο, αφήστε για λίγο ό,τι κάνετε (8 λεπτάκια είναι μόνο) & ζήστε όσο μπορείτε αυτην την όμορφη ιστορία!)