Το αθεϊστικό κράτος και η δική μας χλιαρότητα!

Χαράλαμπος Άνδραλης (*)
Ευχή 

«Πολλοί ξεκινούν από λανθασμένη βάση: Πως συμβαίνουν αυτά, αφού ζούμε σ’ ένα χριστιανικό κράτος; Ενώ πρέπει να θεωρούμε ότι εμείς οι σημερινοί χριστιανοί ζούμε σ’ ένα κράτος ειδωλολατρικό, αθεϊστικό, μασσωνικό κ.λπ. και να είμαστε ευχαριστημένοι που ακόμη δεν μας έχουν πετροβολήσει και δεν μας έχουν σταυρώσει. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια!» Γέρων Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος († 1989).
Λίγα χρόνια μετά την εποχή της ευμάρειας και του υλιστικού «παραδείσου», φθάσαμε χωρίς να καλά-καλά να το συνειδητοποιήσουμε, σε μέρες σοβαρών εξελίξεων.

Από την Ανατολή έρχεται η Ισλαμική Επανάσταση, η οποία φαντάζει σχεδόν αδύνατο να μη δράσει και στην Ελλάδα. Τα εκατομμύρια των μουσουλμάνων μεταναστών αποτελούν μια ωρολογιακή βόμβα στα σπλάχνα της πατρίδας μας, η οποία αργά η γρήγορα θα εκραγεί με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Από την άλλη μεριά, τα εσκοτισμένα φώτα της Εσπερίας [Δύσης], που με καθυστέρηση κάποιων αιώνων κατέφθασαν με «επηρμένην οφρύν» για να μας «εκπολιτίσουν» και να μετατρέψουν το κάστρο της Ορθοδοξίας, την Ελλάδα, σε ένα άθρησκο κράτος, όπου, στο όνομα της λογικής, βασιλεύει το παράλογο.

Πως άλλωστε εξηγείται λογικά, να μπορεί κάποιος να χυδαιολογεί ελεύθερα κατά της χριστιανικής πίστης, καθόσον το άρθρο 198 του Ποινικού Κώδικα περί κακόβουλης βλασφημίας έχει εν τη πράξει καταργηθεί, ενώ με το νέο «αντιρατσιστικό» νόμο απαγορεύεται να στηλιτεύσει τις σεξουαλικές διαστροφές, όπως την ομοφυλοφιλία, ως ξένες προς την ανθρώπινη φύση ψυχοπάθειες. Η ελευθερία του λόγου ουσιαστικά καταργήθηκε, με μοναδική εξαίρεση την «έννομη» επίθεση κατά των ιερών και των οσίων αυτού του τόπου. Ο ολοκληρωτισμός σε όλο του το μεγαλείο!

Η αντιχριστιανική προπαγάνδα εξακολουθεί να καλλιεργείται, κυρίως από την τηλεόραση. Αυτή η προπαγάνδα βρίσκει γόνιμο έδαφος στα ένδον του «καλομαθημένου» Νεοέλληνα, ο οποίος προκειμένου να πνίξει την φωνασκούσα συνείδησή του και να αποφύγει την έμφυτη ανησυχία της αιωνίου και ατελευτήτου κολάσεως, βολεύεται με την αβίαστη αποδοχή αναπόδεικτων, δήθεν επιστημονικών θεωριών που αποκλείουν την ύπαρξη Θεού, ώστε να συνεχίσει ανενόχλητος την ζωή της ασυδοσίας, με δυστυχή συνέπεια την κατάθλιψη και άλλα παρεμφερή ψυχολογικά προβλήματα που μαστίζουν τους ανθρώπους της εποχής μας.

Αυτή η παράφορα ενοχλητική φωνή της συνείδησης, είναι που κάνει τους αρνητές του Χριστού, όχι απλά να απορρίπτουν ειρηνικά την Ορθόδοξη πίστη, αλλά να τη μάχονται σαν κάτι που δεν τους αφήνει σε ησυχία, ενώ στην πραγματικότητα η Ορθοδοξία είναι η μόνη πίστη που σέβεται την ελευθερία του ανθρωπίνου προσώπου. Και αν σήμερα υπάρχει στον πολιτισμένο κόσμο ανεξιθρησκεία, αυτό οφείλεται στην ρήση του Χριστού «Όστις θέλει…». Μια επίσκεψη σε μη χριστιανικές χώρες θα έπειθε και τον πλέον δύσπιστο. 

Αλλά και στην πολιτική, παρατηρούμε εμπάθεια και προκατάληψη κατά της χριστιανικής πίστης. Δεν είναι, βέβαια, μόνο η παραδοσιακή αριστερά που μάχεται τις χριστιανικές αξίες. Η φιλελεύθερη δεξιά επιδεικνύει περισσότερο ζήλο στο ξήλωμα των παραδόσεων, όπως αποδείχθηκε στο παρελθόν και εξακολουθεί να αποδεικνύεται και σήμερα.

Για όλα τα παραπάνω, δεν είναι διόλου απίθανο να ζήσουμε μια νέα εποχή επίσημων διωγμών του χριστιανισμού, γεγονός που θα έπρεπε ήδη να έχει αναζωπυρώσει το μαρτυρικό φρόνημα των χριστιανών. Οι επίδοξοι «Νέρωνες» και «Διοκλητιανοί», είτε προέρχονται από την Ανατολή είτε από τη Δύση, αγνοώντας την ιστορία 2.000 ετών αποτυχίας των αντιχρίστων δυνάμεων, θα επιδιώξουν εκ νέου να λυγίσουν την Αλήθεια. 

Στον χώρο της Εκκλησίας όμως, υπάρχει διάθεση για ορθόδοξη μαρτυρία και μαρτύριο; 
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, έχουν κυριαρχήσει τα πλαδαρά κηρύγματα (ο όρος ανήκει στον σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γόρτυνος κ.κ. Ιερεμία), ενώ στην ακαδημαϊκή θεολογία έχει εισχωρήσει δυναμικά μια ομάδα μοντέρνων, μεταπατερικών διανοούμενων, οι οποίοι μετατρέπουν σταδιακά την θεολογία της θυσίας, σε μια απλή φιλοσοφία που συζητείται σε επιστημονικά συμπόσια και εξελίσσεται με το πέρασμα του χρόνου. Σπάνια πλέον ακούγεται λόγος που εμπνέει τους πιστούς για το μαρτύριο, αιματηρό ή αναίμακτο. 

Η «χριστιανική» πλαδαρότητα εισχώρησε βεβαίως και στην εκκλησιαστική εκπαίδευση. Με λύπη μου, πληροφορήθηκα ότι σε κάποιες χριστιανικές νεανικές κατασκηνώσεις καταργήθηκε η νηστεία του δεκαπενταύγουστου, ενώ αποφεύγεται η αναφορά σε βίους μαρτύρων, για «να μην τρομάζουν τα παιδιά». Φέραμε το λόγο του Θεού στα μέτρα μας και δυστυχώς θέλουμε να εμποτίσουμε και τη νέα γενιά με τη δική μας χλιαρότητα. Τώρα συνειδητοποιώ πόσο καλά έκανε η δασκάλα μου, που από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, μάς αφηγείτο τα μαρτύρια των αγίων, ώστε να καταλάβουμε εξ απαλών ονύχων ότι η πίστη μας δεν είναι απλά μια φιλοσοφική θεωρία, αλλά κάτι που αξίζει να δώσεις και τη ζωή σου για να το διαφυλάξεις.

Καλομάθαμε και εμείς οι πιστοί (και πρώτος ο γράφων) στην καλοπέραση και στην απόλαυση των υλικών αγαθών. Προτιμήσαμε ένα «χριστιανικό» τρόπο ζωής που δεν κοστίζει. Πώς τώρα θα μείνουμε πιστοί άχρι θανάτου στις προκλήσεις της Νέας Εποχής; Πώς θα προτιμήσουμε την κακοπάθεια από την ευμάρεια που συνηθίσαμε και αγαπήσαμε; Είθε ο Θεός να μας δώσει δύναμη να αντιμετωπίσουμε τυχόν διωγμούς με το ίδιο σθένος που τους αντιμετωπίζουν οι διωκόμενοι αδελφοί μας στη Μ. Ανατολή και σε άλλα μέρη του κόσμου.

(*) Ο Χαράλαμπος Άνδραλης είναι δικηγόρος, συνεργάτης του ιστολογίου Αναβάσεις και συγγραφέας, μεταξύ άλλων, του βιβλίου Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα.

----------------------------------------------------------------------------

για την αντιγραφή από το Νεκρό για τον κόσμο

Δόξα τω Θεώ...(!!) που υπάρχουνε ακόμη τέτοιες ψυχές που κάνουνε τέτοια σληρή κριτική πρωτίστως στον εαυτό τους!

Πραγματικά ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΊ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ είμαστε Χ Λ Ι Α Ρ Ο Ι!

Γι' αυτό και ψάχνουμε χίλια δυο επιχειρήματα για την πίστη...αφού ΔΕΝ τη ζούμε!

Γιατί όταν βιώνεις την πίστη...χ...ες για τα λόγια..δεν έχει λόγια η πίστη...έχει ΒΙΩΜΑ..ΖΩΗ...ΤΡΕΛΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ!

Τι να του πεις του αλλουνού που κατεβάζει αράδες και αράδες με επιχειρήματα περί ανυπαρξίας του Θεού...επιστημονικά τε και τεκμηριωμένα...

...όταν εσύ έχεις ΔΕΙ τον Θεό στη ζωή σου...Ζωντανό και Απτό!

Τίποτε να μην πεις...!

Ή μιλά η ζωή σου...Ή μόκο!

Οι μάρτυρες ΔΕΝ έδωσαν την ζωή τους προβληματιζόμενοι...αλλά ΣΙΓΟΥΡΟΙ!

Δεν έλεγαν..."να πάω ή να μην πάω στο μαρτύριο...? Αξίζει ή όχι?" Ήταν ΣΙΓΟΥΡΟΙ!

Εμείς...στο μεγαλύτερο μέρος μας...ΔΕΝ είμαστε!

Γι'αυτό και τούτο το χάλι το σημερινό...

Και στο άκουσμα έστω και κάποιας κακοπάθειας...δειλιάζουμε!

Κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου ενός μάρτυρα της πίστεως (συνήθως παρουσία πολλών ανθρώπων) δεκάδες, εκατοντάδες ή και χιλιάδες πολλές φορές ερχόντουσαν σε συναίσθηση και ομολογούσαν και εκείνοι πίστη στον Χριστό!

Έτσι έπεφτε ο σπόρος...πέθαινε...και αναστένονταν και πάλι και ο σπόρος (στην αιωνιότητα) και η πίστη σε άλλους ανθρώπους...σε τούτη τη ζωή!

Τι μεγαλείο είναι η Πιστη μας ΔΕΝ έχουμε νιώσει...!!!

Μας τρώει να δούμε τηλεόραση..να μας πανικοβάλλουν τα ΜΜΕ...να τα βρίσουμε κιόλας σαν "γνήσιοι" επαναστάτες ...να ρίξουμε το γιουχάϊσμά μας στους πολιτικούς  και εκεί να σταματήσουμε!

Επανάσταση...εκτόνωσης...ΤΣΙΧΛΟΦΟΥΣΚΑ που δεν άγγιξε κανέναν..!

Έριξες σιχτίρισμα στον Τσίπρα σαν "γνήσιος" πιστός χριστιανός...

Έριξες την χολή σου σε όλη την πολιτική εξουσία επειδή γνωρίζεις εκ των έσω όλα τα παιχνίδια...

..αλλά τα δικά σου χάλια...άστα για αύριο!

"Γιατί το να δει κανείς τις αμαρτίες του είναι πολύ μεγαλύτερο κι από το να δει Αγγέλους..." τάδε έφη Αββάς Ισαάκ ο Σύρος που εορτάζουμε σήμερα και να έχουμε την ευχή του από εκεί πάνω!

Και άντε αφού είναι 'όντως δύσκολο (έως ακατόρθωτο) για τα ανθρώπινα μέτρα...γιατί δεν το ζητούμε από τον Δημιουργό του Σύμπαντος Κόσμου?

Γιατί μας ξεβολεύει...γιατί μας ενοχλεί να μην έχουμε και άνεση και Χριστό...

Αλλά όπως είπε κι ο κυρ Φώτης ο Κόντογλου σε ένα άρθρο του: 

"Αν θέλεις να δοκιμάσεις την πίστη ενός χριστιανού, μίλησέ του για τον ασκητισμό. 

Ο πιστός θα νοιώσει κατάνυξη, ο χλιαρός, δηλαδή ο ψεύτικος, ο άπιστος, θα διαμαρτυρηθεί."

Και δεν λέω από του νυν να γίνουμε ασκητές...ΔΕΝ γίνονται έτσι αυτά τα πραγματα...

Δώρα είναι και τούτα του Χριστού...όπως δώρο είναι και η πίστη και η προσευχή...και η αγάπη...δώρα...

Αλλά λέω να αρχίσουμε να θέλουμε...να ζητούμε...να προσευχόμαστε (έστω και ατελώς και άχαρα και άτσαλα...πολλές φορές αυτή η "άχαρη" προσευχή έλκει την Χάρη του Θεού..)...

..αλλά να μην επαναπαυόμαστε σε ό,τι απλά ζούμε σήμερα!

"Δε βαριέσαι μωρέ...έτσι ήταν έτσι είναι έτσι θα'ναι!"

Γιατί είναι κρίμα για την ψυχή μας και μόνο...και έπειτα για τους γύρω μας...

...να έχουμε τέτοια Ουράνια προοπτική από του νυν...

...και εμείς θεληματικά να σκαλίζουμε διαρκώς τη λάσπη!

"Πως να σωπάω μέσα μου την ομορφιά του κόσμου...

ο Ουρανός ΔΙΚΟΣ μου...

η θάλασσα στα μέτρα μου" λέει ο Ξυλούρης σε ένα υπέροχο τραγούδι...

...για να συμπληρώσει με το ρεφρέν μια μεγάλη αλήθεια...πελώρια ανά τους αιώνες...

"Στου βούρκου μέσα τα νερά, ποιά γλώσσα μου μιλάνε(?)...

ΑΥΤΟΙ που μου ζητάνε..ΝΑ ΧΑΜΗΛΩΣΩ ΤΑ ΦΤΕΡΆ?"

Τι να πω ρε παίδες!

Είναι ανάγκη να ξυπνήσουμε...προσωπικά...μόνο προσωπικά...να μας καίει!!

Κλείνοντας (αισθανόμενος ότι κινείται στο ίδιο κλίμα) θα σας μεταφέρω ένα απόσπασμα από ένα βιβλίο που διαβάζω τελευταία για ένα μοναστήρι στη Ρωσία. 

Η παρακάτω ιστορία αποτελεί προσωπική εμπειρία του συγγραφέα:

"Κάποτε, στο μοναστήρι, έπεσε πάνω μου μια χιονοστιβάδα άδικων και σκληρών, όπως μου φαίνονταν, δοκιμασιών. 

Και αποφάσισα τότε να πάω να συμβουλευτώ τον πιο αυστηρό μοναχό της μονής, τον μεγαλόσχημο ηγούμενο Μελχισεδέκ.

Χτύπησα την πόρτα κι έπειτα από το καθιερωμένο «δι’ ευχών», βγήκε στο κατώφλι τού κελιού ο π. Μελχισεδέκ. 

Ήταν με τον μοναχικό του μανδύα και το μεγάλο σχήμα -τον πέτυχα ενώ έκανε τον κανόνα του μεγάλου σχήματος.

Του ανακοίνωσα τις δυσκολίες και τα άλυτα προβλήματά μου. 

Ο π. Μελχισεδέκ στεκόταν μπροστά μου ακίνητος και άκουγε προσεκτικά τα πάντα, με σκυμμένο το κεφάλι ως συνήθως.

Κατόπιν, σήκωσε το βλέμμα του κι έβαλε έξαφνα τα κλάματα…

«Αδερφέ!», είπε με ανείπωτο πόνο και πικρία. «Τι με ρωτάς; Εγώ ο ίδιος χάνομαι!».

Ο μεγαλόσχημος γέροντας, εκείνος ο μεγαλειώδης ασκητής με την άγια ζωή, στεκόταν μπροστά μου και έκλαιγε με ειλικρινή θλίψη, ως ο χειρότερος και αμαρτωλότερος άνθρωπος πάνω στη γη!

Κι άρχισα να καταλαβαίνω με όλο και περισσότερη σαφήνεια και χαρά ότι η πλειοψηφία των προβλημάτων μου, μαζί με τις δυσκολίες μου, δεν άξιζαν μία!

Και όχι μόνο αυτό, αλλά και τα ίδια τα προβληματα εξορίστηκαν την ίδια στιγμή από την ψυχή μου με τρόπο χειροπιαστό.

 Δεν είχα πλέον ανάγκη να ρωτήσω ή να ζητήσω κάτι από τον γέροντα. 

Έκανε για μένα ότι μπορούσε. 

Χαιρέτισα με ευγνωμοσύνη και έφυγα."

Καλή δύναμη & καλόν αγώνα...ο καθένας στο μετερίζι του!

Έρχονται δύσκολες μέρες...ο Χριστός κι η ΠΑΝΑΓΙΑ μαζί μας!

Χαίρετε πάντοτε εν Χριστώ & ΜΗΝ ΑΦΉΣΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΑΡΑ...ΚΑΝΕΝΑΝ!

ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ!

Χαραλάμπης

Ο όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (Ποίημα)

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

Μέσα στό καταχείμωνο

πού ὅλα ἡσυχάζουν,

χαρᾶς τά σήμαντρα ἠχοῦν,

ἀντιλαλοῦν καί κράζουν.

Πνοή ἀνέμου ἔφερε

τό ἔαρ τοῦ Ἁγίου,

 τοῦ ἐκ Φαράσων μοναχοῦ

Ὁσίου Παϊσίου.

Καππαδοκία, Κόνιτσα,

Σινᾶ καί Ἅγιον Ὄρος

καί τοῦ Στομίου ἡ Μονή

ριγοῦν ἀγλαοφόρως.

Στῆς Παναγούδας τό Κελλί

καμπάνες ἀντηχοῦνε

στ᾽  Ἄθω τήν ἅγια κορυφή

πουλιά δοξολογοῦνε.

Στόν τάφο σου νυχθημερόν

ψυχές πολλές διαβαίνουν

καί γόνυ κλίνουν καί καρδιά

μέ δάκρυα τόν ραίνουν.

Τρέχουν πιστοί στίς ἐκκλησιές,

ψάλλουν, ὑμνολογοῦνε,

ἐμπρός στήν ἅγια σου μορφή

θερμῶς παρακαλοῦνε.

Ὅσιε νῦν Παΐσιε,

μαρτυρικούς τούς κόπους,

ἐδέχθης Χάριν ἄφθονον,

συνδράμεις τούς ἀνθρώπους.

Μά τώρα ἀναπαύεσαι

εἰς δόξαν Παραδείσου

καί στούς ναούς φωταγωγεῖ

ἡ ἅγια ἡ μορφή σου.

Ἐν μέσῳ Θριαμβεύουσας

μέλπεις δοξολογίαν

καί μεταφέρεις τῶν πιστῶν

τήν θείαν ἱκεσίαν.

Πνευματοφόρε ἀσκητά,

δόξα τῆς Ἐκκλησίας,

Μοναχισμοῦ τό καύχημα,

κλέος Ὀρθοδοξίας.

Κρηπίς ἐδείχθης μοναστῶν

καί ἀσκητῶν ἡγέτης,

τοῦ τάγματος τ᾽ Ἀγγελικοῦ

στῦλος καί ποδηγέτης.

Ἐνίσχυσον τούς μοναχούς,

δοκίμους καί τελείους,

τίς ὑποσχέσεις Σχήματος

νά ζοῦν ὁλοκαρδίως.

Ὅπου τῆς γῆς ἀσκούμενοι,

ὑπομονῆς τήν χρείαν,

μέ πίστι νά σχοινοβατοῦν

εἰς τήν ὀρθροπραξίαν.

Χαρίτωνε ψυχές πιστῶν,

πού ζοῦν μέσα στή δίνη

καί τόν βελίαρ πολεμοῦν

μέ πόνο καί ὀδύνη.

Τοῦ κόσμου τήν νεότητα

ἐπίσκεψον ἐν τάχει

κι ὁδήγησον τά τέκνα σου

εἰς θεῖον μονοπάτι.

Εὐλόγησον τό ἔθνος μας,

προστάτευσον δεσμίους,

τόν κόσμον πάντα φύλαξον

δίωξον πολεμίους.

Μά πιότερο ἐνίσχυσον

ποιμένων τόν ἀγῶνα,

π᾽ ὀρθοτομοῦν νυχθημερόν

εἰς δυστυχῆ αἰῶνα.

Ἀγλάϊσμα ἡσυχαστῶν,

Ὅσιε Ἐκκλησίας,

νῦν πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν,

στάλαξον εὐλογίας.

ΧΡΙΣΤΟΫΦΑΝΤΟΣ

ΠΗΓΗ:http://hristoifantos.blogspot.gr/2015/01/blog-post_52.html 

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης!

Α Γ Ι Ο C

Χαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστός,
Ἄθωνος τοῦ Ὄρους περιάκουστος ἀσκητής,
χαίροις τῆς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος,
Παΐσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε.

Αγιοκατάταξη του γέροντα Παϊσίου τη 13 Ιανουαρίου 2015 

ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΑΥΤΟΥ!

Ευρωπαϊκή ενωση & ισλάμ!

Χαίρετε εν Χριστώ!

Το παρακάτω μου ήρθε από ένα φίλο και αναφέρεται με έναν διαφορετικό τρόπο, στα πρόσφατα δυσάρεστα γεγονότα που συνέβησαν στην Γαλλία και τα οποία είχαν προβλεφθεί (όχι ειδικά, αλλά γενικά) από τον μακαριστό γέροντα Παϊσιο τον Αγιορείτη το 1988 παρακαλώ!

Διαβάστε το - εάν έχετε χρόνο και θέλετε - μέχρι τέλους... αξίζει!

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μερικές "επίκαιρες" προφητείες:

Για να θυμηθούμε και τα λόγια του γέροντα Παϊσίου όπως ακριβώς καταγράφονται στο βιβλίο Μαρτυρίες Προσκυνητών Β΄ τόμος.
Είπε χαρακτηριστικά για τους Γάλλους:

"Ας τους αυτούς, που μαζεύουν τους Μουσουλμάνους και χτίζουν τζαμιά.
Αργότερα, θα καταλάβουν τι συμβαίνει και τότε θα είναι οι πρώτοι που θα πάρουν μέτρα εναντίον τους.
Θα δείτε τι θα κάνουν."
Μαρτυρίες Προσκυνητών. Τόμος Β΄, 2η έκδοση, σελίδα 365.
Ακόμη είχε πει και αυτά:
http://hggiken.pblogs.gr/2015/01/gerontas-paisios-oi-galloi-den-tha-broyn-anapaysh.html

Γέροντας Παίσιος: Οι Γάλλοι δεν θα βρουν ανάπαυση

Η συνείδηση ελέγχει

Στην Γαλλία, παρ' όλο που είναι κράτος προοδευμένο - δεν είναι υπανάπτυκτο -, τελευταία (1) ογδόντα χιλιάδες έγιναν Μουσουλμάνοι.

Γιατί; Γιατί έχουν κάνει την αμαρτία μόδα.

Βλέπεις όμως, ελέγχονται και θέλησαν να αναπαύσουν την συνείδησή τους.

Και όπως οι Αρχαίοι Έλληνες, για να δικαιολογούν τα πάθη τους, είχαν βρει τους δώδεκα θεούς, έτσι και αυτοί έψαξαν να βρουν μια θρησκεία που να δικαιολογεί τα πάθη τους, για να τους αναπαύση σ' αυτό το θέμα.

Ο Μουσουλμανισμός κατά κάποιο τρόπο τους εξυπηρετεί.

Επιτρέπει να πάρουν όσες γυναίκες θέλουν, υπόσχεται στην άλλη ζωή ένα βουνό πιλάφι, μια λίμνη γιαούρτι, ένα ποτάμι μέλι!

Και όσες αμαρτίες και να έχουν, άμα τους λούσουν με ζεστό νερό, όταν πεθάνουν, καθαρίζονται!

Πάνε στον Αλλάχ καθαροί! Τι άλλο θέλουν; Όλα βολικά!

Αλλά οι Γάλλοι δεν θα βρουν ανάπαυση. Πάνε να αναπαυθούν, αλλά δεν θα αναπαυθούν, γιατί τα πάθη δεν δικαιολογούνται.

Οτιδήποτε και αν κάνουν οι άνθρωποι, και αναίσθητοι να είναι, πάλι ανάπαυση δεν βρίσκουν, πάνε να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, αλλά εσωτερικά βασανίζονται, είναι αγριεμένοι.

Γι' αυτό ζητούν ψυχαγωγίες, τρέχουν στα νταούλια, μεθούν, βλέπουν τηλεόραση.

Χαζεύουν δηλαδή, για να ξεχνιούνται, γιατί ελέγχονται.

Και όταν κοιμούνται, λες ότι ησυχάζουν;

Υπάρχει συνείδηση, βλέπεις.

Η πρώτη Αγία Γραφή που έδωσε ο Θεός στους Πρωτοπλάστους είναι η συνείδηση, και εμείς την ξεσηκώνουμε φωτοτυπία τώρα από τους γονείς μας.

Όσο και αν την καταπατήση κανείς την συνείδησή του, πάλι μέσα του ελέγχεται.

Γι' αυτό λένε: "Τον τρώει το σαράκι".

Ναι, δεν υπάρχει γλυκύτερο πράγμα από το να έχη κανείς αναπαυμένη την συνείδησή του.

Φτερά νιώθει μέσα του, πετάει.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ A'

1) Ειπώθηκε τον Νοέμβριο του 1988

----------------------------------------------------------------------------

Σχετικά με αυτό το θέμα συμπληρωματικά ενδιαφέρον είναι & το άρθρο του Νικόλαου Χειλαδάκη με τίτλο:

Ο εφιάλτης του Ισλάμ τώρα στοιχειώνει την Ευρώπη

(ακολουθήστε τον σύνδεσμο)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Όλα τα παραπάνω πάντως δεν λέγονται από κανέναν διορατικό γέροντα με σκοπό να φοβήσουν, να τρομοκρατήσουν, να πανικοβάλλουν ή οτιδήποτε άλλο προκαλεί ταραχή...

Λέγονται με πόνο και συντριβή καρδιάς για τις συνέπειες της απομάκρυνσης από το Φως..τις ολέθριες συνέπειες που έχει για τον κάθε οργανισμό η μακρά παραμονή στο σκοτάδι...

... μήπως και ξυπνήσουμε και δούμε ότι ΤΙΠΟΤΕ από όσα προφητεύουν δεν είναι τελεσίδικο, αλλά μεταβλητό ΕΑΝ & ΕΦΟΣΟΝ εμείς αλλάξουμε πλεύση!

(Χαρακτηριστικό παράδειγμα μετανοίας στην ιστορία (αλλαγής πλεύσης δλδ) είναι οι Νινευίτες που απέτρεψαν με την στάση τους την καταστροφή της πόλης τους όπως την είχε προφητέψει ο προφήτης Ιωνάς.)

Οι πατέρες μας που τους έχει δοθεί από τον Καλό σε όλα Θεό το χάρισμα να προφητεύουν, μοιάζουνε με φάρο που σου ανάβει το φως να μην πέσεις πάνω στα βράχια...

Μπορεί εκ πρώτης να τρομάξεις που τον είδες (κάπως αργά σε κάποιες περιπτώσεις), αλλά μετά το πρώτο σοκ, αρχίζεις να αλλάζεις πορεία & να κάνεις ό,τι είναι δυνατόν για να μην πέσεις επάνω στα βράχια!

Κι εδώ στην Ελλάδα ζηλέψαμε πολύ τα βράχια της Ευρώπης του ουμανισμού, του νεο-φιλελευθερισμού, του κάθε λογής α-νόητου -ισμού, αντί να καταλάβουμε ότι εδώ είμαστε του Χριστού και πως όταν έχεις τον Χριστό στη ζωή σου τότε έχεις & την συνείδηση σου εν δυνάμει τακτοποιημένη, είσαι διαρκώς εν εγρηγόρσει, ορθά αγαπάς, αληθινά ζεις & έτσι δεν υπάρχει κίνδυνος να χαθείς...! 

Όσο όμως χαλαρώνεις, τόσο τα ζιζάνια μαζεύονται...μαζεύονται...μαζεύονται...και έπειτα δεν φταίνε τα ζιζάνια, αν στο χωράφι σου βρεις ΌΛΟ τον καρπό φαγωμένο από την ακρίδα!

Κι εδώ στην Ελλάδα τα τελευταία πολλά χρόνια έχει πέσει ακρίδα...μπόλικη και λογής λογής ακρίδα!!

Ανάμεσα στις άλλες ακρίδες έπεσε και η υπερβολική "αγάπη" για το ισλάμ...με το τζαμί στο Βοτανικό, με το τμήμα ισλαμικών σπουδών στην θεολογική σχολή (!!!) του ΑΠΘ στην πόλη μας, με το κ. Μπουτάρη και την τουρκολαγνεία του, με τη ολοένα και αυξανόμενη μειονότητα στη Θράκη, με..με...με....αλλά και τους κάθε λογής "χρήσιμους ηλίθιους" νεο-φιλελεύθερους όπως τους χαρακτηρίζει άτυπα το ίδιο το ισλαμικό καθεστώς...γιατί πολύ απλά τους κάνουν την δουλειά τους, χωρίς να ξέρουν τι μεγάλο κακό κάνουν..ένεκα μίας ντεμέκ νεο-φιλελεύθερης σκέψης, που στερείται όχι μόνο αγάπης, αλλά και κάθε λογικής!!

Από την άλλη εμείς παρακολουθούμε όλα τούτα τα γεγονότα μουδιασμένοι λες και απλά είναι ένα ακόμη σίριαλ στην TV...λες και δεν είναι μηνύματα προς αφύπνιση..προς αλλαγή στάσης ζωής & μετανοίας!

Και όταν έρθει η ώρα των εκλογών (αυτών των σούπερ "δημοκρατικών" που έστω νομίζουμε ότι κάτι θα αλλάξουμε) θα σκεφτόμαστε πάλι πόσα έργα έκανε ο Μπουτάρης και όχι πόση γη & πόσο ύδωρ έδωσε από την πόλη μας σε λογής λογής...ακρίδες!

Γιατί μπορεί να μην τις πιστεύω καθόλου πλέον (τις εκλογές) σαν θεσμό (αφού δεν έχουμε δημοκρατία), ΑΛΛΑ πιστεύω ότι μέσα από αυτές μπορούμε να δείξουμε τι καρδιά και τι σθένος (ή τι ΜΗ σθένος) έχουμε σαν λαός!

Θα μπορούσαν δηλαδή να αποτελέσουν αρχή για αλλαγή...εάν όλοι μας είχαμε μία ενότητα...μία φωνή...μία καρδιά να σταματήσουμε αυτό το θέατρο της υποκρισίας!

Αλλά δυστυχώς σήμερα περισσότερο από ποτέ τα ζυγίζουμε όλα με χρήματα και μόνο με χρήματα...!

Εκεί ο θησαυρός μας εκεί και η καρδιά μας...

Εγώ δεν άκουσα κανέναν να μιλάει για τα πολιτικά και να μην αναφέρει πρώτο & καλύτερο σαν κριτήριο επιλογής κυβερνήτη αυτόν που θα φέρει πιο πολλά χρήματα...δουλειές...ψωμί!

Αν όμως μετά από λίγα χρόνια που θα τα έχουμε όλα ξεπουλήσει, δεν θα το έχουμε ούτε αυτό (το ψωμί) ένεκα των πολλών υποχωρήσεων σε τόσους άλλους σημαντικότερους τομείς που είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την ύπαρξή μας...αυτό κανείς δεν το θίγει!

Και μόνο από αυτό τον ηλίθιο πόλεμο μεταξύ των κομμάτων της χώρας (αυτών που την κομματιάζουνε δηλαδή) περί του ποιός θα δώσει τα πιο πολλά...μόνον εκεί...καταλαβαίνουμε και την ποιότητά μας σαν λαό πλέον!

Ποιός θα φέρει ανάπτυξη...δουλειές...λεφτά...και θα μας βγάλει από το χρέος..αυτά μας νοιάζουνε μόνο!

Λες και αυτή η κρίση έχει τη βάση της στα χρήματα που λείπουν...και όχι σε τόσα άλλα που σαν λαός χάσαμε..και συνεχίζουμε να χάνουμε καθημερινά..για να μας λείψουν εν τέλει και τα βασικά αγαθά! 

Ποιός δίνει γη & ύδωρ... αυτό δεν μας πολυενδιαφέρει...γιατί είμαστε πέρα για πέρα κοντόφθαλμοι!

Δεν βλέπουμε ότι όταν δίνεις γη & ύδωρ για να φας σήμερα ένα κομμάτι ψωμί...αύριο δεν θα έχεις ούτε αυτό το ψωμί...αλλά θα σε φάνε κι εσένα ζωντανό!

Εν κατακλείδι και για να μην θεωρηθώ ότι είμαι και κανένας επαναστάτης σοβαρός...και πως όλα αυτά που λέω συνάδουν (ακόμη) με τη ζώη μου...

Επαναστάτης της φακής είμαι κι εγώ..πιστέψτε με...ΑΛΛΑ αγωνίζομαι σε προσωπικό επίπεδο & ΔΕΝ τα έχω παρατήσει ακόμη...!

Λένε σε ένα τραγούδι τους η TXC και τους παραδέχομαι γιατί κάποια μέλη τους εξελίχτηκαν πολύ τελευταία (βλ. Αρτέμης):

"όχι δεν έχω σκοπό τον κόσμο να αλλάξω, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα κάτσω και θα αράξω!"

Όσο λοιπόν κι αν ακόμη ΔΕΝ είμαι επαναστάτης σοβαρός...

ΔΕΝ θέλω να αράξω...

ΔΕΝ θέλω να εθελοτυφλώ...

ΔΕΝ θέλω πλέον να στηρίζομαι σε δεκανίκια...

ΔΕΝ θέλω άλλο ψέμα και υποκρισία στη ζωή μου!

"ΜΗ ΠΕΠΟΙΘΑΤΕ ΕΠ' ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΕΠΙ ΥΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΟΙΣ ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΣΩΤΗΡΙΑ" (ψαλμός του Δαυίδ)

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ έχω όμως ΑΡΧΗΓΟ τον ΚΎΡΙΟ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ...και σε Αυτόν Ελπίζω ΜΟΝΟ & Αυτόν Ακολουθώ...

...ζητώντας Του διαρκώς να δυναμώνει την ασθενή και δειλή μου ψυχή για να μπορώ να λέω ΌΧΙ σε όλους αυτούς που επιβουλεύονται το είναι μου..την ύπαρξή μου...την ψυχή μου!

Γιατί ρε παίδες δεν έχουμε να κάνουμε με πόλεμο σωμάτων (ακόμη)...αλλά με πόλεμο ψυχών!

Πέφτουνε κορμιά σε τούτον τον πόλεμο...δίπλα μας...γύρω μας...κάθε ώρα και στιγμή που μιλάμε...!

Χάνονται άνθρωποι...απογοητεύονται...απελπίζονται...χάνουν τον κόσμο κάτω από τα πόδια τους...γιατί μας μάθανε να πιστεύουμε ΜΟΝΟ σε ό,τι βλέπουμε με αυτά τα μάτια...ΜΟΝΟ σε ό,τι αισθανόμαστε με τις πέντε αισθήσεις...

...ΕΝΩ υπάρχει ΑΝΩΤΕΡΗ Ζωή & Ανέσπερο Φως , Ουράνιο Πολίτευμα & Ουράνια Αναφορά!

Και αυτόν τον δρόμο του Φωτός ΘΕΛΟΥΝ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΕΝΑ...αλλά άγαρμπα  & ολοφάνερα πλέον πολλές φορές..χωρίς προσχήματα και άλλες ευγένειες..να τον κλείσουν με μπάζα & να μην μπορεί κανείς να τον ακολουθήσει...γιατί οδηγεί τους ανθρώπους στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ...και ως γνωστόν ελεύθεροι άνθρωποι = επικίνδυνοι άνθρωποι για τον κόσμο!

"Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο διάβολος βάλθηκε να καταστρέψη τα πλάσματα του Θεού. Έχει κάνει παγοινιά (2), να καταστρέψη τον κόσμο. Λύσσαξε, γιατί άρχισε να μπαίνη στον κόσμο η καλή ανησυχία. Είναι πολύ αγριεμένος, γιατί γνωρίζει ότι είναι λίγη η δράση του (3). Τώρα κάνει όπως ένας εγκληματίας που, όταν τον κυκλώνουν, λέει: “Δεν έχω σωτηρία! Θα με πιάσουν!” και τα κάνει όλα γυαλιά-καρφιά. Ή όπως οι στρατιώτες, που εν καιρώ πολέμου, όταν τελειώσουν τα πυρομαχικά, βγάζουν την λόγχη ή το σπαθί και ρίχνονται και ό,τι γίνει. Σου λέει: “Έτσι κι αλλιώς χαμένοι είμαστε, ας σκοτώσουμε όσο πιο πολλούς μπορούμε”. Ο κόσμος καίγεται! Το καταλαβαίνετε; Έπεσε πολύς πειρασμός. Τέτοια πυρκαγιά έχει βάλει ο διάβολος, που ούτε όλοι οι πυροσβέστες αν μαζευθούν, δεν μπορούν να κάνουν τίποτε, αναγκάζονται οι άνθρωποι να στραφούν στον Θεό και να Τον παρακαλέσουν να ρίξη μια βροχή γερή, για να σβήση. Έτσι και για την πνευματική πυρκαγιά που άναψε ο διάβολος, μόνον προσευχή χρειάζεται, για να βοηθήση ο Θεός." (τάδε έφη γέροντας Παϊσιος)

[2] Παγοινιά ή παγγεν(ε)ία (πάντες από κοινού, παν το κοινόν) : εργασία την οποία αναλαμβάνουν όλοι μαζί οι αδελφοί μιας Μονής ή μιας Σκήτης.

[3] Βλ. Αποκ. 12, 12

Δεν θα σας κουράσω άλλο και ζητώ συγγνώμη αν με κάτι από τα παραπάνω κάποιους ενόχλησα...ή τάραξα ή προκάλεσα αρνητικά...!

Δεν ήταν στις προθέσεις μου τούτο, παρά μονάχα να μοιραστώ μαζί σας τον πόνο και τον προβληματισμό μου για τα τεκταινόμενα και το προσωπικό μου χρέος, αφού κι εγώ εδώ μέσα ζω και αναπνέω και φταίω κι εγώ πολύ για την κατάντια της πατρίδας μου.

Κλείνοντας εύχομαι ολόψυχα ο Καλός Θεός να αναπαύσει τις ψυχές των ανθρώπων που εκτελέστηκαν εν ψυχρώ εκεί στη Γαλλία από τους σκοτισμένους στην ψυχή ανθρώπους που ανατράφηκαν με ισλάμ (τούτο το δηλητηριασμένο γάλα)...να παρηγορήσει τους ανθρώπους που άφησαν πίσω τους...να φέρει σε συναίσθηση τον υπόλοιπο λαό να πάρει άλλη στροφή στη ζωή του...

...ενώ στην χώρα μας να φέρει κι άλλη μπόλικη καλή ανησυχία για τα όσα συμβαίνουν & σε όλους μας προσωπικά μετάνοια, αλλαγή, αφύπνιση, δύναμη, πίστη & φώτιση για τα όσα έρχονται!

Γιατί ο κόσμος όλος να χαλάσει...ο Θεός που είναι ο ΩΝ...το Α & το Ω...η αρχή και το τέλος...το ΠΑΝ & σε Αυτόν ανήκει η Δόξα, το Κράτος, η Τιμή και η Προσκύνηση..είναι πάντοτε εκεί έστω και την τελευταία στιγμή να μας γλιτώσει αρκεί να Τον αναζητήσουμε!

Αμην!

Καλή δύναμη & καλόν αγώνα σε όλους!

Χαραλάμπης