Τρίτη, Δεκεμβρίου 01, 2009

Πάσης φύσεως διάλογοι και ομιλίες.

Καλημέρα σε όλον τον καλό κόσμο*.
(*Διότι ο κόσμος είναι καλός..εμείς τον βλέπουμε κακό στις περισσότερες των περιπτώσεων.)

Χθες το βράδυ μετά την ομιλία του π.Βαρνάβα, ο οποίος παρεπιπτόντως δεν παρέκλινε και πολύ απο το λόγο στον οποίο μας έχει συνηθίσει μέχρι σήμερα -  κοινώς για άλλη μία φορά ήταν "χρυσόστομος" -, έκανα την απλή σκέψη ότι ο διάλογος, η συζήτηση, η κουβέντα και όποιας άλλης μορφής επικοινωνία έχουν μία και μόνο μία πολύ βασική προϋπόθεση για να καταστούν γόνιμοι, δημιουργικοί και κερδοφόροι για τους συμμετέχοντες.. τη μετάνοια τους.

Από τη στιγμή λοιπόν που ΔΕΝ υπάρχει μετάνοια στους συμμετέχοντες, είτε είναι παρόντες είτε απουσιάζουν (βλ. εμένα που κοιμόμουν χθες βράδυ) το επερχόμενο αποτέλεσμα είναι το ένα και το αυτό..ΜΗΔΕΝ εις το πηλίκον!

Δεδομένου τέλος και αυτού που έθεσε χθες πολύ σωστά στην ομιλία του και ο πατέρας Βαρνάβας, ότι δηλαδή ΤΙΠΟΤΕ δεν μας ανήκει ούτε κι αυτή η μετάνοια - όσο εξωπραγματικό κι αν ακούγεται αυτό - πολυτιμότερο είναι να πάμε σε μια αγρυπνία, σε έναν όρθρο, σε μια ακολουθία να ζητήσουμε το Έλεος του Θεού, παρά να καθόμαστε να ακούμε χωρίς αυτιά**. Τότε Εκείνος θα δώσει για να αρχίσουμε εμείς να ακούμε ενεργά και όχι μόνο για το κλασικό πείραγμα μετά την ομιλία που φέρνει κούραση στην ψυχή.

**(Ο γράφων αποτελεί τον πρώτο κωφάλαλο στο είδος... και ζητεί την προσευχή όλων σας προς επανασύνδεση με την πηγή της Ζωής.)

Για να μην θεωρηθεί όμως ότι περνάω στο άλλο άκρο και θεωρώ άχρηστες τις όποιες ομιλίες, θέλω να διευκρινίσω ότι κι εγώ βοηθήθηκα και εξακολουθώ να βοηθιέμαι πάρα πολύ απο τον λόγο τέτοιων χαρισματικών ανθρώπων (υπάρχουν κι άλλοι πολλοί Δόξα Τω Θεώ) που δείχνουν ότι το Ευαγγέλιο υπάρχει στην πράξη και πως ο Θεός Λόγος είναι πανταχού παρών σε κάθε εποχή. Αυτό που καταθέτω εδώ εν είδει προβληματισμού είναι το προσωπικό μου βίωμα προς έκφρασιν της ψυχής μου και τίποτε περισσότερο. Με βάραινε, το εξέφρασα όσο καλύτερα μπορούσα και ελπίζω να μην προσέβαλλα κανέναν με τα λόγια μου. Δεν χρειάζεται να απαντήσει κανείς.. ήθελα απλώς να τα μοιραστώ μαζί σας και το έκανα.

Εύχομαι ολόψυχα σε όλους καλή κι ευλογημένη εβδομάδα και Καλόν Αγώνα!

Με εν δυνάμει αγάπη ...

Χαράλαμπος